به حراج گذاشتن نامه‌ای از «ماری وورتلی»

این نامه در سال ۱۷۱۷  و «آدریانپل» یا همان «اِدرین» امروزی به مسئول امور او خانم «فرانسیس هوت» نوشته شده است. وی در این نامه از سفرهای خود در «مجارستان»، «بوهم» و تور «آلمان» خود سخن می‌گوید. از دیدگاه وی «ترکیه یکی از زیباترین مکان‌های دنیا» است. «همه چیز برای من در اینجا جدید است. گویی هر روز با صحنه اُپرایی جدید روبه‌رو می‌شوم.» در زمان نگارش نامه «ادوارد وورتلی مونتگیه»، شوهر «ماری» سفیر کشور خود در «ترکیه» بود.
وی در این نامه نام پسر خود را نیز می‌آورد و می‌گوید «هیچ‌وقت حالش در زندگی تا این حد خوب نبوده است.» در همین کشور بود که واکسن آبله پسرش را تزریق کرده بود.
«برنارد کوآرتیچ»، کلکسیونر عتیقه در این باره می‌گوید: «در این نامه وی سلامتی خود را تأیید می‌کند. البته این نامه را کمی پس از واکسیناسیون خود می‌نویسد.» قیمت این نامه پنج هزار پوند تخمین زده شده است.
خانم «ماری» چند سال پس از این نامه و در سال ۱۷۲۱ به انگلیس برگشت. در آن سال ویروس آبله در کشور رواج پیدا کرده بود و «ماری» دختر خود را واکسینه کرده بود. بنابر گفته «کتاب زندگینامه شخصیت‌های ملی آکسفورد» عمل واکسیناسیون کودکان در میان نزدیکان «ماری» به سرعت گسترش یافت. وی تلاش بسیاری برای رواج واکسیناسیون در کشورش انجام داد. مهم‌ترین خدمت «ماری» در دهه ۱۷۲۰ به پزشکی غرب معرفی واکسیناسون در مقابل آبله به دنیا بود.
«برنارد کوآتریچ» این نامه را بسیار «خاص» می‌داند زیرا این نامه تنها نوشته او از ترکیه است که سالم باقی مانده است. «مارک جیمز»، فروشنده کتاب می‌گوید: «این نامه بسیار اهمیت دارد. او زن بی‌نظیری بود.»
این نامه رسمی قرن هجدهم در شاه‌نشین کاتولوگی قرار گرفته است که «کوآتریچ» از زنان در سفر در بازه زمانی ۲۵۰ سال آماده کرده است. این کاتالوگ شامل «گل‌های جنگل برزیل» نوشته «مارگارت می» نیز خواهد بود. این کتاب که در سال ۱۹۶۹ به نگارش درآمده است سه گل جدید را کشف می‌کند که پیش از این برای علم دنیا ناشناخته بود. این کاتالوگ همچنین مجموعه کمیاب «طرح‌های بغداد» را که اولین کتاب نویسنده و جستجوگر انگلیسی «فریا استارک» است در خود جای داده است. «استارک» اولین انسان غیرعرب است که در بیابان‌های کشورهای عربی جنوبی سفر کرده است.
این حراج شامل نسخه دوم نامه‌های «ماری وورتلی» در رابطه با سفارت در سال ۱۷۶۳ نیز خواهد بود که در واقع درباره سفرهای «ماری» با همسرش در «ترکیه» است. این نویسنده پس از بازگشت به انگلیس نامه‌های خود را بازنویسی و جمع‌آوری کرد و همه دست‌نوشته‌های خود را به دوستش سپرد. این دست‌نوشته‌ها پس از مرگ وی منتشر شد و مورد استقبال همگان قرار گرفت. به گونه‌ای که در سال ۱۷۶۳ سه بار تجدید چاپ شد.
«جیمز» به مقدمه‌ای که توسط «ماری آستل» در سال ۱۷۲۴ برای این نامه‌ها نوشته است اشاره می‌کند. وی در این مقدمه اعلام کرده بود که نویسندگان زن در سفر برتر ار مردان هستند. «شاید بسیار خودخواه باشم اما دنیا بیشتر از مردان خود نیاز به زنان دارد تا سفر کنند و آن را کشف کنند. مردان همیشه به یک شکل سفر می‌کنند اما زنان مسیرهای جدید را تجربه می‌کنند و موضوعی قدیمی را جانی دوباره می‌بخشند و سرگرمی‌های جدید به مردم معرفی می‌کنند.»