به گزارش
گلوبایت کتاب به نقل از خبرگزاری آناتولی، الیف شافاک، نویسنده پرفروش‌ترین رمان‌های ترکیه‌ای در جدیدترین مصاحبه خود با این خبرگزاری، کودتای نافرجام ترکیه را «شبی تاریک و ترسناک» توصیف می‌کند و می‌گوید: «ترکیه پیش‌تر نیز از کودتاهای نظامی صدمات زیادی خورده و هنوز زخم‌های ما از کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۱ التیام نیافته است. خاطرات آن دوران تاریک هنوز در اذهان عمومی زنده است. هر کودتا کشور را فرسنگ‌ها از دموکراسی دور می‌کند. همیشه مخالف کودتاها بوده‌ام و همواره در رمان‌ها و مقالاتم فعالیت‌های مغایر با دموکراسی را محکوم کرده‌ام.»
این بانوی نویسنده که مقیم انگلستان است، تجربه خود از شب ۱۵ جولای را این‌گونه بازگو می‌کند: «آن شب احساس ترس، آشفتگی، وحشت و اندوه زیادی کردم. مجلس ما بمبارن شد و انسان‌های بیگناه زیادی کشته شدند. هیچ‌کدام از این وقایع قابل قبول و بخشش نیستند. من برای درک این تروما توسط انگلیسی‌ها همیشه مثال جنگ جهانی دوم را می‌زنم. به آنها یادآور می‌شوم که آخرین بار پارلمان انگلستان در زمان جنگ جهانی دوم، توسط نازی‌ها بمباران شد و به آنها می‌گویم کسانی که قصد کودتا در ترکیه را داشتند هیچ تفاوتی با نازی‌ها ندارند.»
شافاک که خود از روشنفکران ترکیه به حساب آمده و بعضا انتقادهایی نیز از سیاست‌های حزب حاکم می‌کند در مصاحبه‌اش با یادآوری جمله «من با تو مخالفم ولی حاضرم جانم را بدهم تا تو حرفت را بزنی» از ولتر، می‌گوید: «هر نویسنده، روزنامه‌نگار و روشنفکری باید بتواند از دولت انتقاد کند. اما در اینجا اصل مهمی مطرح است. هیچ قدرتی اجازه ندارد دولتی که با انتخابات برسرکار آمده را از راه غیرقانونی پایین بکشد. من طرفدار حزب عدالت و توسعه نیستم، در واقع طرفدار هیچ حزبی نیستم اما مشروعیت آنها از را این رو که توسط رای مردم انتخاب شده‌اند به رسمیت می‌شناسم.»
برچسب‌زدن به انسان‌ها در ترکیه بسیار آسان است
نویسنده کتاب «ملت عشق» در روزهای اخیر مورد انتقاد برخی احزاب و رسانه‌ها قرار گرفته که ادعا می‌کنند او نزدیک به جماعت فتح‌الله گولن است، یعنی کسی که عامل اصلی کودتای نافرجام ترکیه شناخته میشود.
شافاک در جواب این اتهامات می‌گوید: «در ترکیه آسان‌ترین چیز برچسب‌زدن به مردم است. از ارامنه می‌نویسی می‌گویند «ارمنی پنهان است»، از کردها می‌نویسی می‌گویند «کرد پنهان است»، از یهودی‌ها می‌نویسی می‌گویند «شبتایی است»، از مولانا می‌نویسی می‌گویند «فرقه‌ای است». آن‌هایی که مرا می‌شناسند یا رمان‌هایم را می‌خوانند می‌دانند که در هیچ گروه و جماعتی عضو نیستم. در طول زندگیم همواره سعی کردم به صدای اقلیت‌ها، ستمدیدگان و قربانیان گوش دهم. برای مثال در دهه ۹۰، جزو نخستین اشخاصی بودم که به محدودیت‌های اعمال شده برای زنان محجبه در اماکن عمومی اعتراض کردم. تنها برای همین اعتراض، بارها مورد انتقاد اطرافیانم که بیشتر منصوب به جناح‌های لیبرال-چپ بودند قرار گرفتم. همیشه سعی کردم تا سازنده پل ارتباطی باشم و هیچ وقت بر کسی برچسب کمالیست مدرن یا محافظه کار نزدم.»
شافاک با اشاره به جدیدترین کتاب خود می گوید: «در رمان «دختران حوا» خانواده‌ای با اعتقادات مختلف را به تصویر می‌کشم. به نظر من با وجود تمام تفاوت‌ها می‌توانیم در کنار هم و زیر سایه دموکراسی زندگی کنیم و دو دستی به دموکراسی بچسبیم.»
