به گزارش گلوبایت کتاب به نقل از ایبنا- دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه «ییل» طی نامه‌ای از دپارتمان گروه انگلیسی تقاضا کردند تا در دروس اجباری خود فقط بر نویسندگانی چون «جفری چاسر»، «ویلیام شکسپیر»، و «جان میلتون» تمرکز نکنند. آنان در این نامه اعلام کردند: «قابل‌قبول نیست که دانشجویانی دانشگاهی چون «ییل» فقط آثار نویسندگان سفیدپوست را بخوانند.»
دانشجویان در این دانشگاه درسی با عنوان «شاعران مهم انگلیسی» دارند که باید طی دو ترم مورد مطالعه قرار گیرد. «جفری چاسر»، «ادموند اسپنسر»، «ویلیام شکسپیر»، و «جان دان» در ترم پاییز و «جان میلتون»، «الکساندر پوپ»، «ویلیام ووردزورث»، «تی. اس. الیوت»، و دیگر شاعران مدرن در ترم بهار تدریس می‌شوند.
دانشگاه هدف خود را این‌گونه بیان می‌کند: «هدف ما این است که دانشجویان با سنت‌ها و موضوعات اصلی موجود در ادبیات انگلیسی آشنا شوند. شعرهایی که دانشجویان مورد مطالعه قرار می‌دهند مربوط به مسائل و مشکلاتی موجود در ادبیات انگلیسی است؛ مسائلی چون جایگاه زبان انگلیسی، خطرات داستان‌نویسی، روابط بین زنان و مردان، ذات قهرمان‌پروری، غنی بودن فرهنگ، و تلاش برای ایجاد چیزی جدید از جمله این مشکلات است.»
اما دانشجویان در این بیانیه از مسئولان دانشگاه خواستند به نویسندگان آثار کوچک‌تر ظلم نکنند. آنها از دانشگاه خواستند تا این درس اجباری را از فهرست دروس آنان حذف کنند و اصلاحاتی در دروس مربوط به قرن هجده و نوزده انجام دهند و نویسندگان دیگر از نژادها و قومیت‌های مختلف را در فهرست آثار موردمطالعه این درس قرار دهند.
در این بیانیه آمده است: «ما طی یک سال مطالعه این واحد با نویسندگان رنگین‌پوست یا گروه اقلیت آشنا نشدیم و این درس در حال آسیب زدن به روحیه دانشجویان رنگین‌پوست و اقلیت است.»
بنا بر گفته خبرگزاری دانشگاه «ییل» این بیانیه حاوی ۱۶۰ امضا است. «آدرین میل»، یکی از دانشجویان به این روزنامه گفت: «این برنامه نیاز به تغییری اساسی دارد زیرا بسیاری از نویسندگانی که در دپارتمان‌های دیگر بسیار مورد احترام هستند در این دپارتمان مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد.»
این دانشجو در ماه آوریل در مطلبی دیگر در این روزنامه نوشته بود: «دانشجویان در این دانشگاه همه چیز را درباره نویسندگان در کانون توجه می‌آموزند اما دانشگاه این صلاحیت را برای دانشجویان قائل نیست که دلایل در کانون توجه بودن این نویسندگان را زیر سؤال ببرد یا واحدهای درسی دانشگاه نویسندگان زن یا غیر سفیدپوست را مورد بی‌توجهی قرار می‌دهند. بسیار جالب است که ما دانشجویان ادبیات انگلیسی فقط آثار نویسندگان متمول سفیدپوست را می‌خوانیم. هیچ نویسنده زنی در این فهرست درسی وجود ندارد. این دپارتمان در حال نابودی تاریخ است.»
بعضی اعضای دانشکده انگلیسی این دانشگاه از ایده دانشجویان استقبال کردند. «جیل ریچاردز»، یکی از استادان این دانشگاه به مجله «دیلی نیوز» گفت: «حق با دانشجویان است. قابل‌قبول نیست که در یک درس یک ساله فقط درباره هشت نویسنده مرد سفیدپوست سخن گفته شود.»
البته دانشجویان فارغ‌التحصیل دانشگاه از این حرکت دانشجویان انتقاد کردند. «کیتی والدمن»، یکی از دانشجویان سابق این دانشگاه که هم اکنون نویسنده است خطاب به دانشجویانی که این بیانیه را امضا کردند گفت: «برای گرفتن مدرک فارغ‌التحصیلی از این دانشگاه بهتر سرتان به کار خودتان باشد و آثار نویسندگان سفیدپوست را با دقت بخوانید. کانون ادبیات انگلیسی مشخص است و برای انتقاد از آن بهتر است این آثار را به دقت بخوانید تا توانایی و صلاحیت انتقاد از آنان را به دست آورید. البته منظور من نیست که کار دانشگاه کاملاً قابل‌قبول است اما نمی‌توان دانشجوی ادبیات انگلیسی بود اما آثار مهم ادبیات انگلیسی را نخواند یا علاقه‌ای به آن نداشت که بسیار اتفاقی مذکر و سفیدپوست نیز هستند.»
