توضیحات
“Egocentric speech” has been an important notion in the development of language and thought since Piaget (1923) published his book Le langage et la pensee chez l’enfant (Eng. The Language and Thought of the Child), and Vygotsky (1934) published his book Myshlenie i rech (Eng. Thought and Language). Their hypotheses about the development of thought and language have provided the theoretical basis for scholarly work during the last 80 years. However, their hypotheses about egocentric speech have seldom been questioned. In this book, the author will question their hypotheses using the same material that in her own research has led her to reorganise her thinking about egocentric speech: data from a blind child. The source material that informs the book is a longitudinal case study of a blind child that extended over eight years of time. In order to closely investigate egocentric speech in this book, data from only two video recordings will be analysed from three perspectives: Piaget, Vygotsky, and Bakhtin-Voloshinov. Coming from these analyses, finally, the author presents a new hypothesis on egocentric speech and its developmental significance for inner speech or thought.
“سخنرانی خود محور” است یک مفهوم مهم در توسعه زبان و فکر از پیاژه (۱۹۲۳) کتاب خود لو langage و همکاران لا pensee چز L’بچه تخس (مهندس زبان و اندیشه کودک) و ویگوتسکی (۱۹۳۴) منتشر شده منتشر شده کتاب خود Myshlenie من رچ (مهندس اندیشه و زبان). این فرضیه را در مورد توسعه تفکر و زبان بر اساس نظری برای کار علمی در طول ۸۰ سال گذشته ارائه شده است. با این حال، این فرضیه را در مورد سخنرانی خود خواه به ندرت سوال بوده است. داده ها از یک کودک نابینا: در این کتاب، نویسنده به این فرضیه را با استفاده از همان مواد که در پژوهش خود او را تا او منجر به سازماندهی مجدد خود را در مورد سخنرانی خود خواه فکر سوال. مواد منبع که به اطلاع کتاب یک مطالعه موردی طولی از یک کودک نابینا که بیش از هشت سال از زمان گسترش است. پیاژه، ویگوتسکی، و باختین-ولوشینوف: به منظور بررسی از نزدیک سخنرانی خود خواه در این کتاب، داده ها را از تنها دو فیلم های ضبط شده را از سه دیدگاه مورد تجزیه و تحلیل. از این تحلیل ها، در نهایت، نویسنده ارائه یک فرضیه جدید بر روی گفتار خودمحور و اهمیت توسعه آن برای سخنرانی یا اندیشه درونی.