argues that the travel book is a crucial genre for understanding the development of modernism in the years between the wars, despite the established view that travel writing during the interwar period was largely an escapist genre—one in which writers hearkened back to the realism of nineteenth-century literature in order to avoid interwar anxiety. Farley analyzes works that exist on the margins of modernism, generically and geographically, works that have yet to receive the critical attention they deserve, partly due to their classification as travel narratives and partly because of their complex modernist styles.
The book begins by examining the ways that travel and the emergent travel regulations in the wake of the First World War helped shape Ezra Pound’s
Cantos. From there, it goes on to examine E. E. Cummings’s frustrated attempts to navigate the “unworld” of Soviet Russia in his book
Eimi,Wyndham Lewis’s satiric journey through colonial Morocco in
Filibusters in Barbary,and Rebecca West’s urgent efforts to make sense of the fractious Balkan states in
Black Lamb and Grey Falcon. These modernist writers traveled to countries that experienced most directly the tumult of revolution, the effects of empire, and the upheaval of war during the years between World War I and World War II. Farley’s study focuses on the question of what constitutes “evidence” for Pound, Lewis, Cummings, and West as they establish their authority as eyewitnesses, translate what they see for an audience back home, and attempt to make sense of a transformed and transforming modern world.
Modernist Travel Writing makes an original contribution to the study of literary modernism while taking a distinctive look at a unique subset within the growing field of travel writing studies. David Farley’s work will be of interest to students and teachers in both of these fields as well as to early-twentieth-century literary historians and general enthusiasts of modernist studies.
همان طور که مطالعه سفرنامه در سالهای اخیر رشد یافته است، دانش پژوهان به طور گسترده ای ادبیات نویسندگان مدرن را کنار گذاشته اند. کتاب سفرنامه مدرن: روشنفکران خارج از کشور به نویسندگی دیوید فارلی، این شکاف را با بررسی شیوه های که در آن برخی نویسندگان تکنیک ها و نوآوری های سبک گونه مدرنیسم در سفرنامه را به کار می برند، خاطرنشان ساخته است. سفرنامه هایی بین دو جنگ جهانی که محیط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن سالها را به تصویر می کشد.
سفرنامه مدرنیسم بحث می کند که کتاب سفرنامه دارای سبکی بسیار مهم برای درک گسترش مدرنیسم در سالهای بین دو جنگ جهانی است، برخلاف نگاهی که اغلب به سفرنامه می شود. فارلی به تجزیه و تحلیل آثار موجود در حاشیه مدرنیسم پرداخته، و به طور کلی و از لحاظ جغرافیایی، آثاری که هنوز سزاوار دریافت توجه است،و تا حدودی به دلیل طبقه بندی خود را به عنوان روایت سفر و تا حدودی به دلیل سبک مدرن پیچیده است، بررسی نموده است.
کتاب با بررسی راه هایی که سفر و مقررات سفر اورژانس در پی جنگ جهانی اول به کمک Ezra Pound’s Cantos شکل گرفت، آغاز می شود. از آنجا، در ادامه تلاش ناامیدانه EE کامینگز را به حرکت به “unworld” از شوروی وامی دارد تا در کتاب خود Eimi، سفر طنز ویندهام لوئیس را از طریق مراکش استعماری در Filibusters در بربری، و تلاش های فوری ربکا غربی برای ایجاد حس مالکیت در دولت ها برانگیزد. این نویسنده مدرنیست به کشورهایی که به طور مستقیم تجربه جنجال و هیاهوی انقلابی گری، اثرات امپراتوری، و تغییر و تحولات در جنگ در طول سال های بین جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم داشته اند، سفر کرد. مطالعه فارلی با تمرکز بر تمامی پرسش های شاهدان عینی برای ایجاد حس انتقال و تبدیل آن به دنیای مدرن ایجاد شده است.
نوشتن سفرنامه مدرنیسم باعث می شود یک سهم اصلی به مطالعه ادبیات مدرنیسم با در نظر گرفتن یک نگاه متمایز در زیر مجموعه ای منحصر به فرد در این زمینه رو به رشد افزوده گردد. کار دیوید فارلی جهت استفاده دانشجویان و اساتید علاقمند به تاریخ ادبیات اوایل قرن بیستم و کلیه علاقه مندان به مطالعات مدرن مفید می باشد.